تنهایی مامان و پارمیس

الان چند ماهی میشه که من و پارمیس کوچولو تنها شدیم. البته منظور از تنهایی اینه که کار بابایی برای مدتی

به جایی دورتر از ما منتقل شده و ما مجبوریم دیر به دیر بابایی رو ببینیم.و این خیلی برای ما و مخصوصا بابایی

سخت می گذره.

حال و روز این روزهای پارمیس:..............

وقتی باباش زنگ میزنه میگم مامانی بیا با باباجون صحبت کن. و پارمیس با تمام دلتنگی میگه:

مامان آخه اگه صدای بابا رو بشنوم دلش برام تنگ میشه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

(الهی مامان فدای اون عقل و شعورت بشه. که تو اینقدر فهمیده هستی)

بعضی شبها که می خواد به من شب به خیر بگه. تند تند و پشت سر هم می گه:

شب به خیر مامان. شب به خیر بابا.................  و در آخر کلی به فکر فرو میره و خیره میشه و من با تمام

وجودم در آغوش می کشم و می بوسمش.

الهی زودتر بابایی رو به ما برسون.        آآآآااااااااااااااااامین