حس مسئولیت پذیری والا

این روزا اینقدر فهمیده شدی که کاملا درک می کنی که مامان هم مثل خودت خسته اس. به محض اینکه از اداره بر میگردیم میای تو آشپزخونه و توی شستن ظرفها به من کمک می کنی. اینقدر قشنگ قابلمه ها رو سیم میکشی که من هم تو عمرم اینجوری ظرف نشستم. هر وقت هم که حواست گرم بازی باشه و من خودم کارها رو انجام داده باشم فوری میای و میگی : مامان ببخشی که تو کارا کمکت نکردم.  آرزوی دیدن این رفتارها و مسئولیت پذیری والا رو ازت داشتم . و خدا رو شکر دارم کم کم به تمام آرزوهایی که برات دارم میرسم.